ΗΓΕΜΟΝΙΑ-ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ-ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

του Μανώλη Γρηγοριάδη

"Ψάχνω για σώμα έτοιμο, ζεστό, ζεστό ακόμα
την παγωμένη μου ν’ αφήσω την πνοή επάνω
στα κουρασμένα βλέφαρα, κρυφά• στο φρέσκο σώμα
την παγωμένη μου ν’ αφήσω την ψυχή, εντός του,
έτσι βαθιά βαθιά να κοιμηθεί, στο όνειρό του.
…………………μαρμαρωμένο το σώμ’ αυτό
Και μέσα του θενά ‘μαι απόλυτος άρχων εγώ".
(ΜΑΡΙΑ ΛΑΕΡΤΗ)

Τον 18ο αιώνα στο Παρίσι, στα σαλόνια των κυριών Λαμπέρ, Τανσέν, Ντεφφάν, Λεσπινάς, Ζεοφρέν κλπ., στις πολιτικές λέσχες, στις μυστικές εταιρείες και στα καφέ ντε Προκόπ, ντε Φουά, των Τυφλών, των Όπλων του Παλαί Ρουαγιάλ κλπ., οι φιλοσοφικές και πολιτικές αντιλήψεις του Ορθολογισμού και του Διαφωτισμού, αναβαπτισμένες από τα επιτεύγματα της επιστήμης και τις νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, έγιναν αντικείμενο ευρύτατων συζητήσεων και διαμόρφωσαν ένα ευρύτατο ριζοσπαστικό κοινωνικό στρώμα προπαγανδιστών των ιδεών της Γαλλικής επανάστασης.

Ανταγωνισμός και ατομισμός

Η κύρια θεωρητική και πρακτική αρχή του καπιταλισμού, που ορίζει θεσμικά και ηθικά τις οικονομικές, τις κοινωνικές και τις πολιτικές σχέσεις των ατόμων, των κοινωνικών συνόλων και των τάξεων, ονομάζεται ιδεολογία του ανταγωνισμού.

Αν, σύμφωνα με την γκραμσιανή εκδοχή, στον όρο ιδεολογία δώσουμε την ανώτερη σημασία μιας κοσμοαντίληψης που χαρακτηρίζει τον τρόπο ζωής μιας κοινωνίας και ενυπάρχει στις γενικές και ειδικές συμπεριφορές της πλειοψηφίας του πληθυσμού, τότε ο ανταγωνισμός, σαν καθολική ιδεολογία του καπιταλισμού, φανερώνει την ανώτερη σημασία της κοσμοαντίληψης του αστικού ατομισμού, που επιχειρεί να δικαιώσει προπαγανδιστικά την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και την ατομική ιδιοποίηση του οικονομικού αποτελέσματος της κοινωνικοποιημένης παραγωγής από την σημερινή κυρίαρχη τάξη.

Το φάντασμα των Εξαρχείων

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα: το φάντασμα των Εξαρχείων.
Όλες οι δυνάμεις της παρηκμασμένης ελληνικής μπουρζουαζίας ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα: το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, το ΛΑΟΣ, τα κυρίαρχα κέντρα και μέσα επιρροής κλπ.

Τα Εξάρχεια, ιδίως μετά την κατάρρευση και απομυθοποίηση των ολοκληρωτικών καθεστώτων του κρατικού καπιταλισμού στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, έγιναν το πολιτιστικό Μεσολόγγι του αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και το Κράτος.

Άκυρο στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009

Το ΑΚΕΠ σπεύδει και προτείνει στις πολιτικές δυνάμεις του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου να μην μετέχουν με συνδυασμούς στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009.

Το ΑΚΕΠ σπεύδει και προτείνει στις πολιτικές δυνάμεις του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου να μετέχουν στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 και να καλέσουν τα μέλη τους, τους οπαδούς τους και τον λαό να ψηφίσουν ΑΚΥΡΟ.

Το ΑΚΥΡΟ είναι πολιτική θέση ενάντια στα καθεστωτικά πολιτικά κόμματα, είναι πολιτική θέση ενάντια στον φιλελευθερισμό, στον κρατισμό, στην μικτή οικονομία, είναι πολιτική θέση που συμβάλλει στην αφύπνιση του λαού και στην ωρίμανση των υποκειμενικών συνθηκών για δημιουργία ενός ρωμαλέου ριζοσπαστικού πολιτικού κινήματος.

Τρομοκρατία και διανόηση

Είναι περισσότερο από βέβαιο, το Κράτος, η νομοθετική εξουσία νομοθετεί αντιδραστικούς και αντιλαϊκούς νόμους επειδή υπηρετεί τα πολιτικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης, και όχι επειδή εξαναγκάζεται από πολιτικές οργανώσεις που έχουν επιλέξει την ατομική τρομοκρατία σαν προνομιακό μέσο πάλης ενάντια στην καπιταλιστική θηριωδία.

Απάντηση στην "Σέχτα Επαναστατών"

Οι αντιλήψεις για την κοινωνία, την ιστορία και το κίνημα που ενυπάρχουν στην προκήρυξη της «Σέχτας Επαναστατών», είναι αντιεπιστημονικές και διαπνέονται από ένα εκλεκτικιστικό συνονθύλευμα διαφόρων φιλοσοφικών ρευμάτων του σύγχρονου φιλοσοφικού ιδεαλισμού και εν γένει του μεταφυσικού τρόπου αντιμετώπισης των προβλημάτων της κοινωνίας και της ιστορίας. Για παράδειγμα, η θέση του Νέγκρι στο βιβλίο του «Πλήθος» όπου αντικαθιστά την εργατική τάξη από το «πλήθος των πολλαπλών εκμεταλλευομένων μοναδικοτήτων», είναι η άποψη που υποβόσκει στις θέσεις της «Σέχτας» για τις κοινωνικές τάξεις, την κοινωνία και τον μαρξισμό. Οι θέσεις αυτές του Νέγκρι, όπως κι άλλες ανάλογες της αστικής κοινωνιολογίας, είναι αρκετά διαδεδομένες σήμερα κι έχουν συμβάλει σημαντικά στον αποπροσανατολισμό και την παθητικοποίηση της νεολαίας και του λαού. Όποιον και να ρωτήσεις σήμερα θα σου πει : «η εργατική τάξη…ποια εργατική τάξη; Ακόμη εκεί βρίσκεσαι; Οι καιροί έχουν αλλάξει, δεν υπάρχει εργατική τάξη» κλπ.

Ο μεγάλος τρομοκράτης

«Ο δρόμος προς την κόλαση είναι σπαρμένος με τις καλύτερες προθέσεις»

Η οικονομική βία, ο βανδαλισμός και το πλιάτσικο που ασκείται, μόνιμα και παρατεταμένα, ενάντια στους μισθοσυντήρητους και το λαό, από την οικονομική ολιγαρχία, τις τράπεζες, τα καρτέλ, τα ιδιωτικά και τα κρατικά μονοπώλια, με την συνηγορία` μάλιστα της νομοθετικής, της δικαστικής και της εκτελεστικής εξουσίας, είναι η πραγματική, η καθολική, η απόλυτη τρομοκρατία που χαρακτηρίζει την σημερινή κοινωνία, την σημερινή Ελλάδα.

Από πού ν'αρχίσουμε;

Στην σημερινή πραγματικότητα, το κοινωνικό ισοδύναμο των σχέσεων παραγωγής ηγεμονεύει ιδεολογικά, πολιτικά και καθορίζει απόλυτα όχι μόνον τις ειδικές αλλά και τις γενικές συμπεριφορές του ελληνικού πληθυσμού.

Αντίθετα, το κοινωνικό ισοδύναμο των παραγωγικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλης ανωριμότητας και αδυναμίας: ούτε εκπροσωπείται με όρους ιδεολογικοπολιτικούς στο εποικοδόμημα, ούτε εκπροσωπείται ιδεολογικά στους επιμέρους αγώνες για τα προβλήματα που ανακύπτουν, ούτε εκδηλώνεται αυθόρμητα στις ατομικές και κοινωνικές σχέσεις της καθημερινότητας, της συνήθειας και του στυλ ζωής.

ΑΚΕΠ: Το πολιτικό κενό και η σημερινή συγκυρία

«Το γενικό δικαίωμα ψήφου είναι έτσι ο δείχτης της ωριμότητας της εργατικής τάξης. Περισσότερο δεν μπορεί να είναι και δεν θα είναι ποτέ μέσα στο σημερινό κράτος» (Ένγκελς).

Οι ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου 2009 κατάδηλα πιστοποίησαν πως το κυρίαρχο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι η παθητικότητα των μισθοσυντήρητων και του λαού, που ορίζεται και σαν ανωριμότητα ή σαν αδυναμία του υποκειμενικού παράγοντα. Κατάδηλα, επίσης, πιστοποίησαν ακόμη μια φορά το πολιτικό κενό εκπροσώπησης στο πολιτικό εποικοδόμημα των ιστορικών δυνάμεων της ανατροπής του καπιταλισμού, γεγονός που εντείνει επιτατικά την αναγκαιότητα εκπροσώπησής τους.

ΑΚΕΠ: Άκυρο στις Ευρωεκλογές

«Η Κόλαση παντ’ άγρυπνη σου στήθηκε τριγύρου,
αλλά δεν έχει δύναμη πάρεξ μακριά και πέρα»
Διονύσιος Σολωμός


Το ΑΚΕΠ δεν θα κατέλθει στις Ευρωεκλογές στις 7 Ιουνίου 2009 επειδή οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες δεν του επιτρέπουν να αξιοποιήσει την εκλογική διαδικασία στην κατεύθυνση του στρατηγικού σκοπού του κόμματος.

Το ΑΚΕΠ καλεί τα μέλη του, τους οπαδούς του και το λαό να μετέχουν στην ψηφοφορία για τις Ευρωεκλογές και να ψηφίσουν ΑΚΥΡΟ.

Η σιωπή των αμνών

"Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε.
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε την στάχτη."
Γ.Σεφέρης

Η οργανωμένη σε κράτος καπιταλιστική κοινωνία βυσσοδομεί ανενδοίαστα ενάντια στα κατακτημένα δικαιώματα κι ελευθερίες του κοινωνικού ανθρώπου. Μηχανεύεται προβοκάτσιες, εκφοβισμούς και συκοφαντίες, για να καταστείλει τις αυθόρμητες λαϊκές κινητοποιήσεις και να επιβάλλει στη νεολαία που αφυπνίζεται την σιωπή των αμνών.

Η κραυγή των λύκων

Η καθεστωτική κυβέρνηση της ΝΔ απροσχημάτιστα ανασχηματίστηκε, κάτω από το βάρος της λαϊκής δυσαρέσκειας και των πρόσφατων κινητοποιήσεων της νεολαίας και του λαού. Οι πλούσιοι γίνονται καθημερινά πλουσιότεροι. Οι φτωχοί γίνονται καθημερινά φτωχότεροι. Τα κοινωνικά προβλήματα, η ανεργία, η εγκληματικότητα, η διαφθορά καθημερινά μεγεθύνονται. Η υγεία, η δικαιοσύνη, η ουσιαστική εκπαίδευση είναι προνόμιο μόνο των ισχυρών. Η δημόσια διοίκηση υπηρετεί προκλητικά την πλουτοκρατία και βασανίζει σαδιστικά τον φτωχό, τον άνεργο, τον αδύνατο. Το κράτος της ολιγαρχίας του πλούτου βυσσοδομεί ανενδοίαστα ενάντια στα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του κοινωνικού ανθρώπου.

Ο αποπροσανατολισμός θα πέσει στο κενό

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Η ένοπλη επίθεση εναντίον της διμοιρίας των ΥΑΤ (Υποδιεύθυνση Αποκατάστασης Τάξης), που έγινε τα ξημερώματα της Δευτέρας στην περιοχή των Εξαρχείων κι είχε σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός άνδρα των ΥΑΤ, του Διαμαντή Ματζούνη, ήρθε ως «μάννα εξ’ ουρανού», για να ενισχύσει τα επιχειρήματα των ιδεολόγων του αστισμού ενάντια στο ριζοσπαστικό κίνημα και τις πρόσφατες κινητοποιήσεις της νεολαίας και του λαού.