Ηχήστε οι σάλπιγγες

του Γ.Π.Μαλούχου

Ίσως ουδείς άλλος θάνατος συγκλόνισε την Ελλάδα του 20ου αιώνα όσο εκείνος του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά μια ημέρα σαν τη σημερινή, στην καρδιά της Κατοχής, το 1943 – τι σύμπτωση: ήταν η τελευταία χρονία που, σύμφωνα με την Κριστίν Λαγκάρντ, είχαμε ξανά πρωτογενές πλεόνασμα!... 

Οι πτωχεύσεις του ελληνικού κράτους ξεκίνησαν πριν από τη γέννα του ...και συνεχίσθηκαν

Του ΣΠ. ΤΖΟΚΑ* 

Η προβολή της ελληνικής Ιστορίας και μάλιστα αυτής που ονομάζουμε και οικονομικής αποτελεί ίσως το κλειδί για την ερμηνεία και των σύγχρονων κρίσεων. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι διδασκόμαστε κατ’ ανάγκη από το παρελθόν. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει…..γιατί όπως συνήθως κυνικά λέμε ότι το μόνο που διδάσκει η Ιστορία είναι ότι κανείς δεν διδάχθηκε ποτέ απ’ αυτή.

Μια ολοκληρωμένη πρόταση για το ελληνικό αδιέξοδο

Του Γιώργου Καισάριου

Αναδημοσιεύουμε από το capital.gr μια ενδιαφέρουσα προβληματική του Γ. Καισάριου πάνω στο ζήτημα της "διαγραφής δανείων" προς τις τράπεζες

***

Αυτά που θα διαβάσετε σήμερα τα έχουμε ξαναπεί άπειρες φόρες τα τελευταία δυο χρόνια, αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτοί πού δεν με διαβάζουν καθημερινά, έχουν χάσει επεισόδια. Έτσι λοιπόν, θα τα ξαναπούμε άλλη μια φορά.
Επίσης αυτά που θα διαβάσετε σήμερα είναι στα νομικά πλαίσια των συνθηκών της ΕΕ. Δεν θα πω κάτι που δεν μπορεί να γίνει από νομικής άποψης, ή που, δεν έχει ήδη γίνει με πολλούς και διάφορους τρόπους.

Οι πλούσιοι δανείζουν, οι πλούσιοι εισπράττουν

Του Θόδωρου Παρασκευόπουλου 

Είναι υποχώρηση της Αριστεράς ο στόχος για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς; Μπορεί η Αριστερά, μετά την πολεμική κατά των όρων του Μάαστριχτ, κατά του «Συμφώνου Σταθερότητας», κατά του «Δημοσιονομικού Συμφώνου» να λέει ότι θα επιδιώξει ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, δηλαδή τα έσοδα του Δημοσίου να καλύπτουν τις δαπάνες του;

«ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!»

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ*

Toυ ΣTAΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ**

1. Για την ιστορική σημασία της ελληνικής συγκυρίας

Η Αριστερά του 21ου αιώνα είναι προφανώς απότοκος αυτής του 20ου, δηλαδή της μεγάλης ήττας των επαναστατικών εγχειρημάτων που σφράγισε το τέλος του. Αυτό σημαίνει ότι είναι μια Αριστερά τραυματισμένη όχι μόνο στη στρατηγική και τη θεωρία της αλλά στο όραμά της, στην ίδια της την ταυτότητα.

ΑΚΕΠ: Η Ποίηση και τα όπλα της

Μαρία Λαέρτη 

Αναδημοσιεύουμε το ποίημα της Μαρίας Λαέρτη "λευκά φεγγάρια" από την ποιητική συλλογή "το τατουάζ", τα ποιήματα "Εμείς"  και "ΠΟΝΑΩ" από την ποιητική συλλογή "ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ" (για το ποίημα "Τα βήματα της Ιστορίας", βλέπε: http://akep.blogspot.gr/2013/12/ta-vimata-tis-istorias-maria-laerti.html), και απόσπασμα από το ποίημα «ΚΟΡΗ-ΑΓΓΕΛΟΣ-ΛΥΚΟΣ» από την ποιητική συλλογή « Η ΜΕΓΑΛΗ ΝΥΧΤΑ»

***

Η ποίηση δεν "κάνει" οπωσδήποτε πολιτική, με τη φτηνή σημασία, κάνει όμως και πολιτική με τον τρόπο της (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ).

"Μεγάλα μάτια παιδιών

κοιτάζουν βουρκωμένα

την άνιση μοιρασιά.

Αθώα μάτια αμυγδαλένια

κι η πίστη μου αρρωσταίνει" (Μ. Λαέρτη, λαβύρινθος, Ο ΚΥΝΗΓΟΣ)

"Η Μ. Λαέρτη από την πρώτη της ακόμα συλλογή "Το τατουάζ" μας παρουσιάζει τη μεγάλη αρετή των σπουδαίων κειμένων την πρωτοτυπία. Παράδειγμα: στο υποκείμενο "φεγγάρια" βάζει το κατηγόρημα: "φαύλα". Ο Ρεμπώ (μετ. Άρη Δικταίου) στο υποκείμενο σελήνη βάζει το κατηγόρημα "στυγνή". Αυτό αφορά στη φωτιστική της συμπεριφορά. Θα μπορούσε να το πει κάποιος ναυτικός σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η σελήνη δείχνοντας το μισό της σώμα παίρνει μια ελαφρά χαλκοπράσινη χροιά κάτι το άγριο ενέχουσα. Το εμψυχωτικό κατηγόρημα "φαύλα" αφορά στο ήθος της σελήνης. Και είναι κορυφαία έκφραση ultima verbis του βαθμού διαφθοράς της εποχής. Τέτοια η διαφθορά ώστε διεφθάρησαν και τα φεγγάρια. Ο πληθυντικός υπονοεί τη διάρκεια, όχι κάτι στιγμιαίο" (ΣΤΑΘΗΣ ΠΡΩΤΑΙΟΣ).

"λευκά φεγγάρια"

Σε θρόνο επικίνδυνης φυγής

αγαπημένη,

λάμπουν στα μάτια σου

φεγγάρια φαύλα

βασίλισσα σε κόσμο από γυαλί

απαλό δέρμα πολυπόθητο,

στόμα ματωμένο απ' τα φιλιά

και στ' αχτένιστα μαλλιά σου

τα ξανθά

κορώνα αποκριάτικη.

ΑΚΕΠ: ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΞΑΝΑΡΘΑΝΕ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΝΕΙΑΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

Η νέα εφημερίδα τοίχου

Στη σημερινή Ελλάδα, που είναι χωρίς καμία αμφιβολία μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, με ιστορικό παρελθόν μοναδικό και λαϊκές αγωνιστικές παραδόσεις αξιοθαύμαστες, η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης από τις πολιτικές των κυβερνήσεων Παπανδρέου-Παπαδήμου-Σαμαρά και της τρόικας έχει σαν αποτέλεσμα την όξυνση και τη μεγιστοποίηση των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης. Εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες βιώνουν τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την καταστροφή.

Σήμερα, οι κυβερνήτες και οι πολιτικοί τους σύμμαχοι λένε πως ο οικονομικός, πολιτικός και πολιτισμικός μαρασμός της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού είναι αναγκαίο κακό. Μας λένε ψέματα. 

Ο ελληνικός λαός στο σύνολό του, και κυρίως τα τμήματα του οικονομικά ενεργού πληθυσμού που καταστρέφονται από τη σημερινή οικονομική και πολιτική κατάσταση, οφείλουν να κατανοήσουν πως οι πολιτικές που επιδιώκουν τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, και που για την κυβέρνηση Σαμαρά αποτελούν μονόδρομο, υπηρετούν αποκλειστικά τα συμφέροντα του τοκοφόρου χρηματικού κεφάλαιου, τους τοκογλύφους δανειστές του ελληνικού κράτους, τις ονομαζόμενες αγορές.

Economist: Η τρόικα παγιδεύει τις χώρες στον... κάτω κόσμο

Τα τρία κεφάλια του "κέρβερου" που ονομάζεται τρόικα λειτουργούσαν μέχρι τώρα περίπου αρμονικά. Όμως, σύμφωνα με τον Economist, το ΔΝΤ έχει σταματήσει να βολεύει τη Γερμανία, ενώ η συμμετοχή της ΕΚΤ αποτελούσε εξαρχής ανωμαλία. Φαίνεται πως ήρθε η ώρα για αναμόρφωση της τρόικας.

Η ιδεολογική τρομοκρατία

του Γ.Π.Μαλούχου

Στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου, στις δεκαετίες 1950 και 1960, η έννοια του “κουμμουνιστικού κινδύνου” κυριαρχούσε στην Ελλάδα. Ο κόσμος ήταν χωρισμένος σε δύο στρατόπεδα που είχαν, και τα δύο, το δάχτυλο στο κουμπί των ατομικών όπλων και η διεθνής ισορροπία καθοριζόταν από τη Συμφωνία της Γιάλτας ανάμεσα στους νικητές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που τώρα ήταν πια σε “ψυχρή” μεταξύ τους σύγκρουση. Ή ήσουν από τη μία, ή από την άλλη πλευρά, ειδικά για χώρες με τη σημασία της Ελλάδας. Αλλος δρόμος δεν υπήρχε και το γεγονός αυτό είχε ευθεία επίπτωση στην εσωτερική κατάσταση της δημοκρατίας σε κάθε χώρα που αμφισβητούσε την ένταξή της – φυσικά, πολλοί στην Ελλάδα έκαναν πως δεν έβλεπαν τα σοβιετικά τανκς στην Πράγα και αλλού...

Οι ευρωκλουζώ στην Αθήνα

του Γ.Π.Μαλούχου 

Οι ευρωκλουζώ του ευρωπαικού κοινοβουλίου ήρθαν στην Αθήνα. Ομως άργησαν λιγάκι. Ηρθαν όταν πια το κακό είχε ήδη γίνει, όταν ουσιαστικά δεν έχει πλέον κανένα απολύτως νόημα είτε ήρθαν, είτε δεν ήρθαν.

Οι ηγεμόνες που γκρεμίζουν: Ελλάδα και ξένος παράγοντας

του Γ.Π.Μαλούχου 

«H Ελλάς θέλει σχηματίσει έν Κράτος ανεξάρτητον, και θέλει χαίρει όλα τα δίκαια, πολιτικά, διοικητικά και εμπορικά, τα προσπεφυκότα εις εντελή ανεξαρτησίαν»: στις 22 Ιανουαρίου 1830 οι τρεις μεγάλες δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία συνυπέγραφαν το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, το πρώτο άρθρο του οποίου ξεκινούσε με την παραπάνω διατύπωση που “έκανε” την Ελλάδα κράτος. Είναι τραγικό, αλλά τα πιο πολλά από αυτά τα “δίκαια” του 1830 όπως πιο πάνω περιγράφονται, η σημερινή Ελλάδα δεν τα διαθέτει πια. Κι αυτό είναι κάτι που δεν συνέβη σε καμία άλλη πτώχευση στην ιστορία της, σε τέτοιο τουλάχιστον πρωτοφανή βαθμό. Ποτέ ως τώρα.

Η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αναδημοσιεύουμε το ιστορικό ίδρυσης της ΕΕ από το site της ΕΕ.  Η πραγματικότητα έχει αποδείξει πως οι σκοποί και οι στόχοι των εμπνευστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όχι μόνο δεν έχουν επιτευχθεί, αλλ' αντίθετα, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού των χωρών που μετέχουν στην ΕΕ βρίσκεται αντιμέτωπο με τις κοινωνικές συνθήκες της φτώχειας, της ανεργίας, του εξανδραποδισμού και της εξαθλίωσης.

*** 

ΤΟΤΕ

Μαρία Λαέρτη
Τότε θα ερχόμαστε από παντού
μ' ολόγυμνο το στήθος
κι όλα τα όπλα της γης
δεν θα φτάνουν
για να μας κάνουν πίσω.

 Τότε θα ερχόμαστε από παντού
 με το αίμα στις χούφτες
                          κι όλα τα ρόδα της γης
                          δεν θα 'χουν τόση απλοχεριά στο κόκκινο.