Γενικευμένη αυτοδιάθεση

Γενικευμένη αυτοδιάθεση ονομάζεται το πολιτικό αίτημα να είναι ο κάθε κοινωνικός άνθρωπος ελευθερόφρων, αυτοπροαίρετος, αυτεπίτακτος και αυτεξούσιος, να απολαμβάνει χωρίς όρους και προϋποθέσεις τα πολιτικοθεσμικά και οικονομικοκοινωνικά μέσα που τον καθιστούν ικανό να μετέχει στον ιστορικά κατακτημένο βαθμό ελευθερίας και στην πολιτισμική ακεραιότητα της ιστορικής ολότητας.

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Η πρόταση του ΚΚΕ, όρος της κρίσης του αντικαπιταλιστικού κινήματος

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ
ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Η ιδιομορφία της δομικής πολιτικο-οικονομικής κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού, που τον καθιστά επίκεντρο της ψυχροπολεμικής σύγκρουσης ΗΠΑ/δολαρίου-Γερμανίας/Ε.Ε./ευρώ, από την μιά, και η οξύτατη πολιτική-ιδεολογική-οργανωτική κρίση του αντικαπιταλιστικού κινήματος από την άλλη, επικαθορίζουν και διαμορφώνουν τις σκληρές κι εφιαλτικές συνθήκες της σημερινής συγκυρίας.

Στην ποικιλότροπη ανωριμότητα του υποκειμενικού παράγοντα και στη θεσμική ηγεμονία της οικονομικής ολιγαρχίας και του χρηματιστικού κεφάλαιου στον Αστικό Συνασπισμό Εξουσίας, εντοπίζονται η διανυσματική ισορροπία και η πολιτική διάρθρωση των αντιθέσεων των πόλων της αδιαχώριστης διαλεκτικής ενότητας κι αντίθεσης της εργατικής τάξης προς την αστική τάξη.


ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Η εργατική τάξη, οι μισθοσυντήρητοι και ο λαός βρίσκονται σε εμπόλεμη ταξική σύγκρουση με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εκπρόσωπο του υπερσυσσωρευμένου ελληνικού χρηματικού κεφάλαιου και της χρηματιστικής ολιγαρχίας, και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, εκπροσώπους αντίστοιχα του πολυεθνικού κεφάλαιου των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Ε.Ε.

ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΠΡΟΣΟΧΗ!!
Καλούνται στον αγώνα, τις διαδηλώσεις, τα οδοφράγματα κλπ., όλοι όσοι μπορούν να φέρουν την ασπίδα του αισθήματος της ελευθερίας, της λεβεντιάς και της αξιοπρέπειας: οι νέοι, οι γέροι, οι γυναίκες, οι διανοούμενοι, οι δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού.

Επαναστατικό κόμμα τώρα

ΟΙ ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ. ΚΑΙ ΤΗΣ Ε.Ε. Θ’ ΑΠΟΤΥΧΟΥΝ ΟΙΚΤΡΑ
ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΩΡΑ…


Στις σκληρότατες συνθήκες της ανωριμότητας του υποκειμενικού παράγοντα στις οποίες βρισκόμαστε, ένα είναι το ιστορικό καθήκον που μας ανατίθεται: να δουλέψουμε για τη σύσταση του επαναστατικού κόμματος. Κάθε άλλο καθήκον γίνεται δευτερεύον σε σχέση με αυτό. Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει, επομένως, να συγκεντρώσουμε όλες τις ενέργειές μας. Πρέπει να ξεκινήσουμε μια σκληρή, μακρά, εξαντλητική δουλειά οικοδόμησης του κόμματος, χωρίς ανυπομονησίες, χωρίς εύκολους ενθουσιασμούς, χωρίς μάταιες προσδοκίες εύκολων επιτυχιών, έχοντας την πεποίθηση, αντίθετα, ότι η όποια ενδεχόμενη αποτυχία δεν θα διαγράψει ποτέ την επιτυχία που αντιπροσωπεύει το γεγονός καθεαυτό, ότι ομάδες συνειδητών επαναστατών δουλεύουν για το ταξικό κόμμα, δουλεύουν για το μέλλον. Μονάχα αν θα μπορέσουμε να δουλέψουμε επίμονα για να δημιουργήσουμε ένα έστω και περιορισμένο οργανωτικό δίκτυο και να σχηματίσουμε ομάδες, έστω και περιορισμένες, επαναστατικών στελεχών θα έχουμε θέσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την επαναστατική πρωτοβουλία, σήμερα, τώρα, που οι υλικές συνθήκες είναι ευνοϊκές. Ο ριζοσπαστικός πολιτικός χώρος δεν θα είχε σκοπό ύπαρξης αν δεν έθετε ως σκοπό ζωής αυτή την ιστορική αποστολή.


Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Οι “Θέσεις του 1957” του Movimento della Sinistra Comunista

Από το 1957 μέχρι σήμερα έχουν περάσει 53 χρόνια. Στο διάστημα αυτό άλλαξε δραματικά η εικόνα του κόσμου. Το πολιτειακό καθεστώς του κρατικού καπιταλισμού της Σοβιετικής Ένωσης κλπ, κατέρρευσε. Οι συσχετισμοί δύναμης μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων διαφοροποιήθηκαν. Οι αντικειμενικές συνθήκες της όξυνσης της αντίφασης των νέων κοινωνικών παραγωγικών δυνάμεων με τις καπιταλιστικές σχέσεις εμπορευματικής παραγωγής και ανταλλαγής, στο εσωτερικό των ονομαζόμενων το 1957 «νεοκαπιταλιστικών» ιμπεριαλιστικών κέντρων, ωρίμασαν. Η παγκόσμια πολιτικο-οικονομική κρίση είναι σήμερα γεγονός.

Το 1957 στην Ιταλία, το «Κίνημα της Κομμουνιστικής Αριστεράς» (Movimento della Sinistra Comunista) έθεσε ορισμένα ζητήματα, που αποκτούν στις σημερινές συνθήκες πολύ μεγάλο -κατά την γνώμη μας- πολιτικό και μεθοδολογικό ενδιαφέρον. Γι’ αυτό, ανεξάρτητα από το εάν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με αρκετές από αυτές τις «Θέσεις του 1957», θεωρούμε χρήσιμο ν’ αναδημοσιευτούν.

Αντώνης Π. Χάλαρης


(ακολουθεί η αναδημοσίευση)


ΛΑΕ ΑΦΥΠΝΙΣΟΥ...

Ο λαός να ανατρέψει τα οικονομικά μέτρα του ΠΑΣΟΚ και της ολιγαρχίας 
Με τα οικονομικά μέτρα του ΠΑΣΟΚ, που ψηφίστηκαν από την Βουλή, οι εργαζόμενοι και ο λαός επωμίζονται τα βάρη από το περιβόητο δημοσιονομικό πρόβλημα, για τη δημιουργία του οποίου είναι οι μόνοι που δεν ευθύνονται, και από την επίλυση του οποίου είναι οι μόνοι που δεν θα κερδίσουν...Επιτέλους, οι Έλληνες μισθοσυντήρητοι και ο λαός, από καθήκον προς τον εαυτό τους, τις οικογένειες και τα παιδιά τους, οφείλουν να αντιδράσουν άμεσα και σύσσωμα. Ν’ ανατρέψουν αγωνιστικά τα οικονομικά μέτρα του ΠΑΣΟΚ και της ολιγαρχίας. Ν’ απαιτήσουν να μειωθούν άμεσα και δραστικά τα επιτόκια χορηγήσεων των ελληνικών τραπεζών. Ν’ αυξηθούν άμεσα οι μισθοί και οι συντάξεις. Να καταργηθούν τα προνόμια εκείνων που υπηρετούν το κατεστημένο. Να πληρώσουν και να περιορίσουν το κρατικό έλλειμμα εκείνοι που ευθύνονται για την διόγκωσή του, δηλαδή μόνον οι έχοντες και κατέχοντες.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: Η αρχή του τέλους

Σύσσωμες οι πολιτικο-ιδεολογικές δυνάμεις της αστικής τάξης της χώρας επιχειρούν να πείσουν πως τα οικονομικά και θεσμικά μέτρα για την αντιμετώπιση των δημοσιονομικών ανισορροπιών είναι αναγκαία και αφορούν τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού: η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, το ΛΑΟΣ, τα κυρίαρχα κέντρα και μέσα επιρροής κλπ.

Σύσσωμες οι πολιτικο-ιδεολογικές δυνάμεις της αστικής τάξης της χώρας προπαγανδίζουν, με τρόπο απροκάλυπτο, πως οι προσδοκίες των μισθοσυντήρητων, της νεολαίας και του λαού, για καλύτερες και ποιοτικότερες συνθήκες ζωής μέσα στο σημερινό οικονομικο-κοινωνικό σύστημα, πρέπει να παραμείνουν προς το παρόν εγκλωβισμένες στο χρονοντούλαπο ενός αβέβαιου μέλλοντος, αφού, όπως υποστηρίζουν, μόνο με τον περιορισμό και την αναίρεση των κατακτημένων με αγώνες οικονομικών και θεσμικών δικαιωμάτων τους μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν τα ποικιλόμορφα προβλήματα της οικονομικής κρίσης, να «ανακτηθεί η τρωθείσα αξιοπιστία και αξιοπρέπεια του έθνους» και «να σωθεί η πατρίδα».

Το εθνικό ζήτημα και η μετανάστευση

Το έθνος, η έννοια του έθνους, είναι μια μορφή συλλογικής ταυτότητας που εμπεριέχει τις κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες που την διαμόρφωσαν. Το ιστορικό παρελθόν, το παρόν και ιδίως η προοπτική του μέλλοντος υπολανθάνει συνεκτικά σε κάθε συλλογική εθνική ταυτότητα, με διαφορετικό τρόπο κάθε ιστορική εποχή και σε κάθε οικονομικο-κοινωνικό σύστημα.

Για την Εξουσία, Φ.Ένγκελς 1872

Πλήθος Σοσιαλιστών έχει εσχάτως εξαπολύσει μια συστηματική εκστρατεία ενάντια σε αυτό που αποκαλούν αρχή της εξουσίας. Επαρκεί να τους πούμε ότι κάθε πράξη είναι εξουσιαστική γι' αυτό καταδικαστέα. Αλλά αυτή η διαδικασία της κριτικής της εξουσίας έχει καταχραστεί τόσο, ώστε είναι πλέον απαραίτητο να δούμε το θέμα πιο συγκεκριμένα.